Diploma secundair onderwijs behaald!

Ik realiseer me dat het een hele tijd geleden is dat ik nog een blogpost neergepend heb. Nu ik eindelijk een beetje meer tijd voor mezelf heb, en nu er iets benoemingwaardigs is gebeurd, wou ik zeker de tijd nemen om de onderstaande met jullie te delen.

Als kind en als jongere heb ik altijd gezeten in het buitengewoon onderwijs – meer bepaald in Sint Gerardus. Ondanks dat ze “in mijnen tijd” geen diploma uitreikten, waren mijn jaren daar van onschatbare waarde voor het maximaliseren van mijn zelfstandigheid. Toch was het voor zowat iedereen duidelijk dat ik de capaciteit die ik had, niet ten volle kon benutten. Het was om deze reden dat ik mij altijd voornam om op z’n minst te pogen om mijn diploma secundair onderwijs te behalen.

Een van mijn primaire doelen was ook om te zien of ik daadwerkelijk de capaciteit had om verder te studeren. Iedereen zei wel dat ik dat zeker aan zou kunnen en zelfs dat ik een universitaire opleiding moest overwegen, maar ikzelf was daar nooit echt zeker van omdat ik op het einde van de dag nooit echt had moeten studeren.

Aanvankelijk trachtte ik mijn diploma te behalen via de examencommissie, maar dat bleek niet echt ideaal te zijn voor mij. Ze hadden dan wel vakfiches voorzien waarop stond wat ik moest kennen en kunnen, maar ik vond het vooral moeilijk om de juiste leerstof te vinden waarmee ik kon oefenen. Toch was ik geslaagd voor een paar vakken, waaronder wiskunde.

Begin 2023 vertelde mijn goede vriend Makail dat hij volwassenenonderwijs volgde, maar dan thuis. Ik kwam te weten dat je de lessen online achter de computer kon volgen – precies wat ik zocht. En zo startte ik in september 2024 met volwassenenonderwijs.

Drie avonden per week had ik Nederlands, Wiskunde en Maatschappij. Omdat ik voor mijn poging bij de examencommissie al voorkennis had opgedaan, liepen de lessen voor mij bijzonder vlot. De lessen – vooral Nederlands – vond ik zeer interessant, maar het was veel minder een uitdaging dan ik eerst dacht.

Om je diploma secundair via volwassenenonderwijs te behalen, moet je in essentie twee dingen voltooien: Algemene Aanvullende Vorming (dit zijn de theoretische vakken, zoals Nederlands en Wiskunde) en een beroepsgerichte opleiding. 

Ik heb een hele tijd zitten denken welke beroepsgerichte opleiding ik zou willen doen. Aanvankelijk dacht ik aan grafisch design, dit leek mij interessant en ik had ook een beetje basiskennis hierover. Maar omdat het theoretische gedeelte veel vlotter liep dan eerst gedacht – en omdat mijn intentie net was om mezelf uit te dagen – besloot ik om Programmeren te volgen. Maar er was een klein probleem: Qrios, de CVO in Genk, bood de richting enkel als contactlessen op de campus aan.

Na overwogen te hebben om vier keer per week naar de campus te gaan, ging ik toch kijken of ik ook andere opties had. Per toeval kwam ik via mijn buurvrouw in contact met de Leerwinkel in Genk, een overheidsinstantie die volwassenen advies geeft over je opleidingskeuze. Zij zijn op zoek gegaan of er andere CVO’s waren die de richting Programmeren wel als een richting aanboden die je thuis kon doen. En al na een klein weekje kreeg ik een mailtje met een hele resem aan opties. Eén van die opties was CVO Volt in Diest: zij boden de richting aan die je voor 80% zelfstandig thuis kon afleggen.

Na een kennismakingsgesprek met de trajectbegeleidster, werd het duidelijk dat dit de beste optie voor mij was. Normaal gezien moest ik om de twee weken dinsdag naar de campus gaan voor contactles, maar ze maakten voor mij een uitzondering waarbij ik alles volledig thuis kon doen. Via hun onlineplatform kreeg ik de leerstof en de opdrachten doorgestuurd en zo kon ik alles op mijn eigen tempo verwerken.

De opleiding zelf was pittig – wat ik juist heel graag wou. Fysiek vroeg het tamelijk veel van me omdat het heel erg veel typen was. Eens om de paar maanden kregen we een eindopdracht die op tijd was. In het begin kon ik mijn opdracht binnen de standaard gegeven tijd afwerken, maar naarmate het schooljaar vorderde en ik alsmaar langere scripts moest schrijven, had ik meer tijd nodig dan de anderen – tot wel 6 keer meer tijd! Gelukkig hadden de leerkrachten begrip voor mijn situatie en waren ze bereid me voldoende extra tijd te geven.

Ook mentaal was dit een heuse uitdaging. Programmeren is niet gemakkelijk blijkbaar – wie had dat nu gedacht?

Hoewel ik twijfel over mijn jobopportuniteiten als programmeur, net omdat ik zo traag ben – ben ik toch zeer tevreden dat ik programmeren als beroepsgerichte opleiding gekozen heb. Naast dat het heel uitdagend was, is programmeren ook een handige vaardigheid om te hebben.

Maar vele uren in VSCode en een paar all nighters later, kreeg ik afgelopen maandagnamiddag te horen dat ik geslaagd was en dat ik van harte welkom was op de proclamatie, Alhamdulillah. Dit was uiteraard één van de beste e-mails die ik tot nu toe ontvangen heb.

Ik ben dus geslaagd, wat nu? Het hierbij laten ga ik zeker niet doen, dat zou zonde zijn. Maar wat ik precies ga doen, weet ik nog niet.

Wordt vervolgd dus…

Ik wil tenslotte van deze gelegenheid gebruikmaken om iedere leerkracht die ik ooit had, te bedanken. De leerkrachten die ik in Sint Gerardus had, brachten me bij dat ik mijn leven in eigen handen moest nemen – een les die  geen andere school of universiteit mij kan bijbrengen. Uiteraard dank ik ook de leerkrachten die mij bijles kwamen geven – vooral voor wiskunde. En tenslotte dank ik de leerkrachten van Qrios en CVO Volt voor hun waardevolle lessen en begeleiding.