Op dinsdag 15 november heb ik – samen met Loek Bolhaar – de eer gehad om een presentatie te geven op het jaarlijkse OC-congres van Isaac-NF. Isaac-NF is een organisatie die actief is in Nederland en Vlaanderen die opkomt voor de belangen van mensen die gebruikmaken van Ondersteunde Communicatie.
Het was een lange dag voor mij: het congres ging door in Doorn, Nederland, kortbij Utrecht. Voor mij betekende dat een taxirit van meer dan twee uur, maar het congres was het zeker waard.
Na een welkomswoord van de voorzitter en korte introducties van een aantal firma’s was het woord aan ons. We mochten de ongeveer 150 aanwezigen (vooral professionals in het vakgebied) toespreken.
De essentie van onze presentatie was het feit dat OC-gebruikers niet altijd alles kunnen zeggen wat ze willen – zélfs als ze beschikken over de meest ideale hulpmiddel voor henzelf. Ik nam als eerste het woord om te vertellen over mijn communicatieverhaal. Ik vertelde hoe ik als kleuter communiceerde met gebaren, welke voordelen maar ook valkuilen een spraakcomputer met zich meebracht en hoe anderen met heel andere communicatienoden het communiceren ervaren.
Op zijn beurt vertelde Loek over zijn communicatieverhaal. Hij vertelde dat zijn lichaam vaak te inactief is om aanstalten te maken om te reageren, dat hij ook dyslexie heeft waardoor het spellen van woorden meer moeite vraagt, maar dat hij altijd kan rekenen om zijn assistente die hem ook helpt inzake communicatie.
Later op de dag werden er verscheidene workshops georganiseerd die allemaal in teken stonden van OC.
Graag wil ik nogmaals het bestuur van Isaac-NF bedanken om mij de kans te geven te spreken op dit boeiend congres.